2 april 2020Blokweg Financieel Adviseurs B.V. (handelend onder de namen De Autofinancier & Occasionvoorraad) heeft gehoor gegeven aan de oproep om mensen in de zorg te steunen door een auto ter beschikking te stellen. Aangezien onze buitendienst nu tijdelijk vanuit huis werkt konden we snel schakelen.
Terug naar Annabel, woonachtig in Breda en werkzaam als activiteitenbegeleider voor bewoners van een verpleegtehuis voor intensieve zorg in Eindhoven. Daarnaast werkt Annabel nu tijdelijk als welzijnsmedewerker op een speciale afdeling met mensen die naast dementie, ook besmet zijn geraakt met het coronavirus. Stel je eens voor… Je vader of moeder verliest iedere dag meer grip op de realiteit en raakt vervolgens ook nog besmet met dit dodelijke virus. Dat kun je je nauwelijks voorstellen.
Annabel werkt dagelijks met deze mensen. Niet als verpleegkundige, maar als welzijnsbegeleider. “Het geeft een enorm goed gevoel als je dat extra stukje zorg mag geven, daarmee kan ik helpen de waardigheid van deze mensen te waarborgen”.
Wat doet een welzijnsbegeleider?Mensen met dementie hebben niet alleen fysiek veel zorg nodig, maar ook mentaal. Annabel zorgt ervoor dat deze mensen getroost en gerustgesteld worden. Dat valt niet mee op een afdeling waar op dit moment iedereen met beschermende kleding en maskers rondloopt. Toch lukt het Annabel om bewoners af te leiden, door bijvoorbeeld voor hen te zingen en samen liedjes te luisteren. Voor naasten is het ook erg heftig momenteel, want ze kunnen helaas geen bezoek brengen. Dat probeert men te ondervangen door gebruik te maken van beeldbellen (FaceTime en Skype). “Toch is de eenzaamheid het ergste, vooral bij mensen die niet goed meer weten wie ze zijn en waar ze zijn. Dan worden ze ook nog eens omringd door onbekenden met maskers en veiligheidsbrillen”.
“Je moet je voorstellen, dat ze je hand vastpakken en zeggen, laat me niet alleen”. Annabel probeert dan troost te bieden door een gesprekje aan te gaan en ècht contact te maken voor zover dat gaat in een plastic pak met handschoenen. “Je blijft namelijk een soort aliën voor ze. Dat heeft helaas grote impact”.
Vandaag was een fijne dag want Annabel heeft nog met een bewoner een dansje kunnen maken om even los te komen van de continue angst en onzekerheid. “Het is allemaal heel heftig, maar de sfeer is naar omstandigheden goed.”
Annabel doet een oproep aan alle autobedrijven om mee te doen aan de actie #zorgheldenauto. Met het openbaar vervoer is ze twee uur onderweg om van Breda naar haar werk in Eindhoven te komen, nu lukt dat in drie kwartier. Daarmee bespaart ze twee en half uur per dag. De tijd die ze bespaart kan ze nu gebruiken om tot rust te komen en zich weer op te laden voor een nieuwe werkdag.
Je kunt je aanmelden op
https://www.auto.nl/zorgheldenauto Update van Annabel - 10 april 2020 Vandaag hebben we weer gebeld met Annabel, ‘onze zorgheldin’. De afgelopen week had een grillig verloop op de speciale afdeling in Eindhoven. “Eigenlijk is er nog geen pijl te trekken op dit virus. Eén van de cliënten leek zich na twee weken te herstellen, maar is alsnog overleden. Echter zijn er gelukkig ook twee mensen hersteld dus zij mochten weer naar huis. Dat geeft me veel energie om door te gaan met de intensieve begeleiding van deze kwetsbare groep.”
“De sfeer op de afdeling blijft goed en de bewoners die niet ziek in bed liggen, kunnen we gelukkig genoeg aandacht en afleiding bieden met de huidige personeelsbezetting. Het blijft natuurlijk raar en ongemakkelijk, omdat ik onherkenbaar in een pak met masker en veiligheidsbril me tussen de bewoners begeef. We zetten dagelijks een nieuwe playlist op met oude meezingers van Hollandse bodem. Dat is het favoriete repertoire op onze afdeling. Daarnaast kunnen de cliënten die zich goed genoeg voelen, ook van het mooie weer genieten”
“Het is nu relatief rustig op de afdeling, maar dat kan ook stilte voor de storm zijn. Althans daar zijn we op voorbereid. We moeten rekening houden met een volledige bezetting en denken ondertussen na over het uitbreiden van de afdeling waarmee we onze capaciteit kunnen verdubbelen. Het kan dus nog alle kanten op gaan, maar feit is dat we inmiddels voorbeelden hebben van bewoners die het virus overleven en de afdeling weer gezond verlaten, afgezien van de dementie uiteraard.”
Update van Annabel - 12 mei 2020
We zijn weer een paar weken verder. Een paar weken die staan voor een komen en gaan van bewoners op de Corona afdeling in het verpleeghuis. Een paar weken waarin we veel afscheid hebben genomen van mensen, omdat ze overleden zijn of omdat ze gelukkig weer naar huis mochten. Het was een periode van mooi weer en een oranje tompouce, van appelflappen en meezingen met alle mogelijke genres muziek. Er werd af en toe een traan gelaten, maar ook zeker gelachen. Humor verleerd gelukkig niemand en dat is een mooi wapen in deze strijd.
Het is daarnaast ook schrijnend om te zien wat een opname op deze afdeling met velen doet. Niet alleen laten ze hun geliefden achter, maar ze zijn ook op een plek die ze niet kennen en voelen zich niet gezond. Er zijn een paar cliënten geweest die zich er niet zomaar bij neerlegden om hier te verblijven. Er was soms verzet en boosheid en dat zijn gevoelens die ik me kan voorstellen in een situatie als deze. Er ligt vaak bezorgdheid en angst aan ten grondslag.
Sommige zorgen spoken als gordijnen om deze cliënten heen. Ze stellen vragen als: “Weten mijn kinderen dat ik hier ben? Ik wil mijn werk bellen om te zeggen dat ik morgen niet kan komen! Ik kan hier niet blijven, want wie brengt dan mijn kinderen naar bed?”. Ik denk dat iedereen met een baan of kinderen, zich iets kan voorstellen bij vragen als deze. Hoewel de feiten vaak niet kloppen - want de kinderen zijn volwassen en redden zichzelf, of ze zijn al 20 jaar met pensioen- de angst is reëel voor deze mensen en mag niet onderschat worden. Het is de waarheid, want het is hun waarheid.
Als ik iets geleerd heb op deze afdeling, is het wel dat het serieus nemen van de angsten van iemand cruciaal is. Het zorgt voor opluchting wanneer jouw zorgen erkend worden en dat iemand met je meedenkt over een mogelijke oplossing. Het maakt je minder alleen.
De afdeling waar ik werkte, is sinds vorige week gesloten. De laatste cliënten zijn gelukkig Coronavrij en hadden een ontroerend weerzien met hun familie. Het is een goed teken dat het aantal aanmeldingen voor de Corona afdeling afneemt, maar de afdeling blijft paraat voor een eventuele terugslag. De komende weken werk ik op een andere locatie, voor dezelfde organisatie. Het is een afdeling waar mensen met het Coronavirus verblijven, maar waar cliënten ook kunnen revalideren.
Ik kan makkelijk veranderen en aanpassen van werkplek, omdat ik een fijne auto tot mijn beschikking heb. Dit maakt mij veel flexibeler dan ik ooit had kunnen zijn met het openbaar vervoer. En laat flexibiliteit nou nèt hetgeen zijn waar we niet zonder kunnen, in een tijd die ons in allerlei gekke bochten wringt.
Gelukkig neem ik geen gekke bochten in mijn tijdelijke Kia Picanto, ik neem gewoon de A58.